Početkom 1984. započela je objava jedinog dark postpank albuma grupe “Luna”, slijedila je Bajagin solo album “Pozitivna geografija”, a potom elektrosint pop senzacije “Denis&Denis” i “Video sex”, kao i “Katarina II”, prvi album najpoznatijeg i najutjecajnijeg beogradskog novovalnog i art-rok benda “Ekatarina Velika”.
Nakon što je „Novi val“ kraja sedamdesetih i početkom osamdesetih godina, u svojoj autentičnoj formi, protutnjao kroz Jugoslaviju i postavio nove standarde, kako u glazbi, tako i u cjelokupnoj pop-kulturi, milijuni obožavatelja širom bivše države vapili su za nečim novim, modernim, svjetskim i još autentičnijim. Muzički urednici u izdavačkim kućama i lovci na mlade talente, prvenstveno iz zagrebačkog „Jugotona“ i ljubljanskog „ZKP RTL“, bili su svjesni da su „Odbrana i posljednji dani“ (1982) „Idola“ bili labudova pjesma jugoslavenskog „new wave“ i „postpanka“, te da je došlo vrijeme da se ponovno “osluškuju” svjetski trendovi. Britanijom i Amerikom tada je već harao elektropop, posebice u muško-ženskim duetima (“Yazoo”, “Human League”, “Eurithmics”), pa se činilo da je to dobitna kombinacija koju treba predstaviti tadašnjoj jugoslavenskoj publici uz neizostavan “američki” začin – seks. Sve se pokazalo lakšim nego što je itko mogao očekivati.
Čuvaj se!
Kada se sredinom ’84. u beogradskoj kultnoj televizijskoj emisiji „Hit mjeseca“, autorice i voditeljice Dubravke Duce Marković, pojavio riječki dvojac „Denis&Denis“, cijela Jugoslavija zaustavila se na četiri minute i desetak sekundi. Upravo toliko je trajao „Program tvog kompjutera” i nastup Marine Perazić i Davora Tolje, koji su u beogradskom studiju predstavili prvi singl sa svog debi albuma „Čuvaj se!“. Publika ih je s oduševljenjem prihvatila, a iste večeri započeo je njihov vrtoglav uspjeh.
Elektrosint pop zvuk, provokativni tekstovi, koje je podjednako tako zanosno izvodila Marina Perazić, inženjerka građevine, izgurali su ih na vrhove svih top-lista, a „Jugoton“ je posle samo nekoliko nedelja morao da doštampava njihov LP zbog ogromne potražnje. Bilo je to novo, sveže, seksi, svetsko, ali naše. Iako su se mnogi trudili da ih porede s Eni Lenoks i Dejvom Stjuartom iz grupe „Eurithmics“, bilo je očigledno da su Marina i Davor apsolutno svoji i da ispisuju istoriju pop-muzike. Marina je očekivano postala seks-simbol zbog svoje interpretacije i prepoznatljivih pratećih „utišanih“ uzdisaja, poput Teri Nan i Džona Kraforda (Berlin) koji su svojim albumom „Pleasure victim“, prethodno pokorili Ameriku. Slično je pjevala i Marinina sugrađanka Vesna Vrandečić iz grupe „Xenia“, koja je prestala s radom, baš u trenutku kad su „Denis&Denis“ osvajali Jugoslaviju. Tadašnji kritičari su ocijenili da je grupi “Xenia”, unatoč dobroj muzici koju su stvarali i pozitivnim kritikama, nedostajao famozni „X faktor“ koji je Marina Perazić nesumnjivo posjedovala. Zanimljivo je da je urednik „Jugotona“ Siniša Škarica, zahvaljujući kome danas postoji ono što se na ovim prostorima kolokvijalno zove „muzika osamdesetih“, autor refrena pjesme „Program tvog kompjutera“, koji je smislio veče uoči ulaska u studio. Pjesma je inače, danas himna Tehničkog fakulteta u Rijeci.
„Katarina II“
Nakon raspada beogradskog „Šarla akrobate“, basist Dušan Kojić Koja, vjeran i dosljedan tvrđem i alternativnijem novotalasnom zvuku, formirao je „Disciplinu kičme“, dok su gitarist i pjevač Milan Mladenović i bubnjar Ivica Vdović Vd, sa Dragomirom Gagijem Mihajlovićem, osnovali „Katarinu II“. Svjesni da kao muški bend nemaju prevelike šanse, pozvali su i klavijaturisticu Margitu Stefanović, tadašnju studenticu arhitekture i inženjera Moskovskog konzervatorija, na koji je kao izuzetni talent trebala da ode zajedno s Ivom Pogorelićem.
Muzika, koju su ponudili, ponovno je bila svojevrsna verzija postpanka i art-roka, koji je tih godina na Zapadu uzimao zamah i koji je zagrebački „Jugoton“ pokušao da oživi kroz grupu „Dorijan Grej“ i njenog pjevača Masima Savića. „Katarina II“ bila je neusporedivo mekša od „Šarla“, ali i čujno tvrđa od „Ekatarine Velike“, koja je nastala već sljedeće godine, kada je Gagi Mihajlović, zbog odlaska u zatvor, izbačen iz benda. Mladenović i Stefanovićeva postali su simbol novog benda, a kombinacija njihovih sličnih senzibiliteta bila je dobitna kombinacija za uspjeh benda koji je došao u narednim godinama. Eksperimentiranje s drogom, a posebno heroinom, koji je obuzimao Beograd u to vrijeme, očekivano je bilo okosnica umjetničkih tekstova „Katarine II“, koje je potpisivao uglavnom Mladenović. Mnogobrojni poštovatelji „Ekatarine Velike“ ovaj album smatraju najboljim, upravo zbog toga što je najmanje komercijalan, ali istovremeno satkan u sve što je „Ekatarina“ ikad snimila.
„Video sex“
Elektrosint pop imao je svoju slovensku verziju, a histerija koju je pojava grupe „Video sex“, prvenstveno pjevačice Anje Rupel, izazivala u bivšoj Jugoslaviji, nije bila ništa manja od one koja je pratila „Denis&Denis“. Za razliku od Marine Perazić, koja je postala seks-simbol zbog svoje interpretacije, identičan status Anje Rupel, tada tinejdžerke, počivao je na potpuno drugim osnovama – nježnom mecosopranu i tekstovima dosad neviđene tematike: žene serijskog ubice („Detektivska priča“), gej žene („Ana“), transvestita („U sjeni egzotičnih trava“) i naravno – ženske masturbacije („Neonska reklama“), a koja je imala i svoju mušku verziju koju su godinama kasnije obradili „Goblini“ (Kako bih volio da si tu).
