Glumac Meto Jovanovski preminuo je danas u Skoplju u 77. godini.
Vest o smrti Jovanovskog saopštila je njegova koleginica Monika Romić, objavivši zajedničku fotografiju s njim.
Meto Jovanovski je rođen 1. januara 1946. godine u Pančarevu, u tadašnjoj Federativnoj narodnoj republici Jugoslaviji. Diplomirao je na Pozorišnoj akademiji u Sofiji i iste godine se vraća u SFRJ, gde postaje član Dramskog teatra Skoplje.
Ali, glumačku karijeru počeo je i pre završetka studija, i to na sceni Narodnog pozorišta u Štipu. Od tada, za vrlo kratko vreme, istakao se kao jedan od vodećih dramskih umetnika u Makedoniji, ali i na prostoru cele SFRJ.
Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u filmovima i pozorišnim predstavama, kao i velikim brojem državnih nagrada i priznanja. Prvu filmsku ulogu ostvario je 1971. godine, kada je dobio rolu u filmu „Makedonski deo pakla“, glumeći partizana. Pored silnih rola u teatru, najznačajnije uloge na velikom platnu odigrao je u filmovima „Pre kiše“, „Kad svane dan“ i „Tetoviranje“. Mnogi ga pamte i po ulozi u seriji „Selo gori, a baba se češlja“.
– Volim sve uloge koje su mi omogućile da na najbolji način izrazim svoj kreativni potencijal. A to su „Tetoviranje“ i „Srećna nova ’49.“ u režiji Stoleta Popova. To su filmovi koji na dokumentaran način prezentuju neke devijantne pojave kojih se nerado sećamo – govorio je za bosanske medije.
Sećajući se svojih početaka i one nekadašnje velike Jugoslavije, kad je učio od Paje Vuisića, Stoleta Aranđelovića, Radka Poliča i Milene Zupančić, naglašavao je kako bi ovaj prostor, bar kreativno, treba da se ujedini:
– Umetnost ne može da ima granice. Sve što je kreativno pripada svima. Ne pripada malom krugu ljudi. Dostojevski, Čehov, Šekspir… To su genijalci koji pripadaju svima. Umetnost ne može da bude ograničena. Kreativnost je svetlost, to nas ispunjava – kazao je pre koju godinu za „Blic„.
Bonus video: „Lauš je bio partner za poželeti“ – Ksenija Pajić o svom Petru Horvatu
Glumac Meto Jovanovski preminuo je danas u Skoplju u 77. godini.
Vest o smrti Jovanovskog saopštila je njegova koleginica Monika Romić, objavivši zajedničku fotografiju s njim.
Meto Jovanovski je rođen 1. januara 1946. godine u Pančarevu, u tadašnjoj Federativnoj narodnoj republici Jugoslaviji. Diplomirao je na Pozorišnoj akademiji u Sofiji i iste godine se vraća u SFRJ, gde postaje član Dramskog teatra Skoplje.
Ali, glumačku karijeru počeo je i pre završetka studija, i to na sceni Narodnog pozorišta u Štipu. Od tada, za vrlo kratko vreme, istakao se kao jedan od vodećih dramskih umetnika u Makedoniji, ali i na prostoru cele SFRJ.
Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u filmovima i pozorišnim predstavama, kao i velikim brojem državnih nagrada i priznanja. Prvu filmsku ulogu ostvario je 1971. godine, kada je dobio rolu u filmu „Makedonski deo pakla“, glumeći partizana. Pored silnih rola u teatru, najznačajnije uloge na velikom platnu odigrao je u filmovima „Pre kiše“, „Kad svane dan“ i „Tetoviranje“. Mnogi ga pamte i po ulozi u seriji „Selo gori, a baba se češlja“.
– Volim sve uloge koje su mi omogućile da na najbolji način izrazim svoj kreativni potencijal. A to su „Tetoviranje“ i „Srećna nova ’49.“ u režiji Stoleta Popova. To su filmovi koji na dokumentaran način prezentuju neke devijantne pojave kojih se nerado sećamo – govorio je za bosanske medije.
Sećajući se svojih početaka i one nekadašnje velike Jugoslavije, kad je učio od Paje Vuisića, Stoleta Aranđelovića, Radka Poliča i Milene Zupančić, naglašavao je kako bi ovaj prostor, bar kreativno, treba da se ujedini:
– Umetnost ne može da ima granice. Sve što je kreativno pripada svima. Ne pripada malom krugu ljudi. Dostojevski, Čehov, Šekspir… To su genijalci koji pripadaju svima. Umetnost ne može da bude ograničena. Kreativnost je svetlost, to nas ispunjava – kazao je pre koju godinu za „Blic„.
Bonus video: „Lauš je bio partner za poželeti“ – Ksenija Pajić o svom Petru Horvatu
Glumac Meto Jovanovski preminuo je danas u Skoplju u 77. godini.
Vest o smrti Jovanovskog saopštila je njegova koleginica Monika Romić, objavivši zajedničku fotografiju s njim.
Meto Jovanovski je rođen 1. januara 1946. godine u Pančarevu, u tadašnjoj Federativnoj narodnoj republici Jugoslaviji. Diplomirao je na Pozorišnoj akademiji u Sofiji i iste godine se vraća u SFRJ, gde postaje član Dramskog teatra Skoplje.
Ali, glumačku karijeru počeo je i pre završetka studija, i to na sceni Narodnog pozorišta u Štipu. Od tada, za vrlo kratko vreme, istakao se kao jedan od vodećih dramskih umetnika u Makedoniji, ali i na prostoru cele SFRJ.
Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u filmovima i pozorišnim predstavama, kao i velikim brojem državnih nagrada i priznanja. Prvu filmsku ulogu ostvario je 1971. godine, kada je dobio rolu u filmu „Makedonski deo pakla“, glumeći partizana. Pored silnih rola u teatru, najznačajnije uloge na velikom platnu odigrao je u filmovima „Pre kiše“, „Kad svane dan“ i „Tetoviranje“. Mnogi ga pamte i po ulozi u seriji „Selo gori, a baba se češlja“.
– Volim sve uloge koje su mi omogućile da na najbolji način izrazim svoj kreativni potencijal. A to su „Tetoviranje“ i „Srećna nova ’49.“ u režiji Stoleta Popova. To su filmovi koji na dokumentaran način prezentuju neke devijantne pojave kojih se nerado sećamo – govorio je za bosanske medije.
Sećajući se svojih početaka i one nekadašnje velike Jugoslavije, kad je učio od Paje Vuisića, Stoleta Aranđelovića, Radka Poliča i Milene Zupančić, naglašavao je kako bi ovaj prostor, bar kreativno, treba da se ujedini:
– Umetnost ne može da ima granice. Sve što je kreativno pripada svima. Ne pripada malom krugu ljudi. Dostojevski, Čehov, Šekspir… To su genijalci koji pripadaju svima. Umetnost ne može da bude ograničena. Kreativnost je svetlost, to nas ispunjava – kazao je pre koju godinu za „Blic„.
Bonus video: „Lauš je bio partner za poželeti“ – Ksenija Pajić o svom Petru Horvatu
Glumac Meto Jovanovski preminuo je danas u Skoplju u 77. godini.
Vest o smrti Jovanovskog saopštila je njegova koleginica Monika Romić, objavivši zajedničku fotografiju s njim.
Meto Jovanovski je rođen 1. januara 1946. godine u Pančarevu, u tadašnjoj Federativnoj narodnoj republici Jugoslaviji. Diplomirao je na Pozorišnoj akademiji u Sofiji i iste godine se vraća u SFRJ, gde postaje član Dramskog teatra Skoplje.
Ali, glumačku karijeru počeo je i pre završetka studija, i to na sceni Narodnog pozorišta u Štipu. Od tada, za vrlo kratko vreme, istakao se kao jedan od vodećih dramskih umetnika u Makedoniji, ali i na prostoru cele SFRJ.
Dobitnik je brojnih nagrada za uloge u filmovima i pozorišnim predstavama, kao i velikim brojem državnih nagrada i priznanja. Prvu filmsku ulogu ostvario je 1971. godine, kada je dobio rolu u filmu „Makedonski deo pakla“, glumeći partizana. Pored silnih rola u teatru, najznačajnije uloge na velikom platnu odigrao je u filmovima „Pre kiše“, „Kad svane dan“ i „Tetoviranje“. Mnogi ga pamte i po ulozi u seriji „Selo gori, a baba se češlja“.
– Volim sve uloge koje su mi omogućile da na najbolji način izrazim svoj kreativni potencijal. A to su „Tetoviranje“ i „Srećna nova ’49.“ u režiji Stoleta Popova. To su filmovi koji na dokumentaran način prezentuju neke devijantne pojave kojih se nerado sećamo – govorio je za bosanske medije.
Sećajući se svojih početaka i one nekadašnje velike Jugoslavije, kad je učio od Paje Vuisića, Stoleta Aranđelovića, Radka Poliča i Milene Zupančić, naglašavao je kako bi ovaj prostor, bar kreativno, treba da se ujedini:
– Umetnost ne može da ima granice. Sve što je kreativno pripada svima. Ne pripada malom krugu ljudi. Dostojevski, Čehov, Šekspir… To su genijalci koji pripadaju svima. Umetnost ne može da bude ograničena. Kreativnost je svetlost, to nas ispunjava – kazao je pre koju godinu za „Blic„.
Bonus video: „Lauš je bio partner za poželeti“ – Ksenija Pajić o svom Petru Horvatu
